Dia Ibuku.

pak cik tipon ayah pak cik pagi tadi tak dpt. pak cik tinggalkan pesanan suara. pak cik tipon akak pak cik lak. akak pak cik bagitau ayah & mak pak cik balik ari ni. akak cakap keadaan mak tak berubah walo pun dah 'di masuk air' kat pricate klinik dan dah di beri injeksi. mak pak cik masih tak bangun asik baring jek. akak pak cik cakap kalo mcm tu gak ari ni nak bawak mak pak cik gi sepital ke ...

hampir waktu makan tengahari tamat, akak pak cik antar messej, mak & ayah dah sampai dari kampung. setelah bagitau rakan sekerja, pak cik pun berangkat gi umah mak & ayah. ayah pak cik tengah semayang duduk atas kursi. mak pak cik tengah tido.

akhirnya pak cik kene pujuk mak pak cik gi sepital ke, klinik ke, sebab nak pekse darah dia takut ada apa-apa yang serius. pujuk punya pujuk. dan pujuk. umak aiii ... tak gheti betui pak cik nak pujuk2 nih. sayu gak ati pak cik tengok muka mak pak cik tu, sedikit sembab, bibir kering. menurut ayah pak cik, mak dah bnayak ari tak makan. isk isk isk ...

sib baik mak pak cik pun setuju akhirnya. begerak lah kami tiga orang dalam kete kenari pak cik tu. gi klinik kat sg buloh. orang yg ketiga adalah akak pak cik. ayah pak cik tinggal jaga cucu-cucu dia dua orang.

konpem, hasil ujian darah, mak pak cik di suspek mengidap demam denggi. tu sebab mak pak cik lemah2 badan dan tak lalu makan. dokter bagi obat dengan masukkan air sebotol. akak pak cik suwuh pak cik yang temankan mak pak cik masa tu ... dia tak tahan dan tak lalu kut. abih dia ingat pak cik ni terrer sangat ke? nak tak nak pak cik gagah kan diri jugak. wat2 macho ..

esok kene bawak mak pak cik gi pekse darah lagi. kalo keadaannya makin teruk alamat nya kene masuk sepital lah ... udah la ayah pak cik di jadualkan masuk sepital senin nih ...

isk isk isk ... sabo je lah. :)

*hanya pada blog ini lah pak cik mengadu nasib. :D tak per kan? kan kan?*